Het wonder van een gediplomeerde Anusara-leraar zijn

Hallo lieverds,

De woorden van de verschillende e-mails van deze week hebben veel weerklank in mij gehad en hebben zeker gevoelens van spijt bewogen. Ze waren ook een geweldige kans om na te denken, te stoppen en sommige aspecten van Anusara te begrijpen. 

Ik herinner me nog levendig de verschillende situaties tijdens de Immersion-weekenden, seminars, Anusara-workshops, die ik met jullie heb gedeeld met de toewijding, toewijding, passie en vooral het gevoel van dankbaarheid en openheid voor het leven voor wat we ervoeren dankzij de oefeningen samen. 

Ik vroeg me af waarom ik me verdrietig voelde om deze e-mails te ontvangen. Aan de ene kant verwelkom ik wat je hebt geschreven en ik wens je alle zegeningen uit de grond van mijn hart om verder te gaan op het pad van onderzoek. Degenen onder jullie die mij wat beter kennen, weten dat ik in dit leven de drive heb om op te lossen, om licht te willen brengen in elke ongemakkelijke situatie die ik in mezelf kan zien in relatie tot anderen. Als onderdeel van de Anusara-gemeenschap, van de Italiaanse Kula, voel ik me daarom genoodzaakt om van deze gelegenheid gebruik te maken om me uit te drukken met de bedoeling me nog meer verenigd te voelen dan alles. 

Mijn reflectie was: Waarom een ​​Anusara-licentie betalen?

Ik bevestig dat ik het zal betalen. Dankzij jou is het me duidelijk geworden waarom ik het ga doen. Toen ik aan de Anusara School tot nu toe dacht, realiseerde ik me dat het een wonder is dat deze nog steeds bestaat. Een wonder ja, want met de vrijlating van de maker van de methode werd praktisch een vacuüm gecreëerd, een fundamenteel punt: de meester. John Friend wordt nog steeds geciteerd en als zeker beschouwd, maar aangezien hij niet langer de hele zaak leidt, is die fundamentele verwijzing het woord Anusara zelf geworden. 

Het verrassende is dat deze leegte eigenlijk precies vertegenwoordigt wat een van de doelen van Anusara is. Ontdek onze ware aard. De referentie is om open te staan ​​voor Genade om te verwelkomen en te erkennen wie we zijn. De referentie is de prestatie, de ontdekking, de herinnering aan de innerlijke goeroe. De Anusara-school, beheerd door de erfgenamen, heeft gedaan en doet er alles aan om het kloppende hart van de ervaring die deze methode biedt, levend te houden. 

Persoonlijk betaal ik de licentie tot nu toe zonder iets terug te verwachten. Naief? Nee, ik heb geen zin in een verhaal. Het is nog geen tijd om te vragen. Ik voel dat deze licentie mijn manier is om dit wonder te ondersteunen. Ik denk dat het 100 euro per jaar is, ik heb het niet eens gecontroleerd, een geschenk dat ik met grote dankbaarheid doe. Waarom geef ik ze? Als docent bij het voorbereiden van mijn lessen word ik constant gestimuleerd, ondersteund bij het brengen van een thema dat gerelateerd is aan gevoel in het lichaam en als ik dat niet doe, word ik gymleraar. Voor nu vind ik dat alleen al het gebruik van de Universele Principes van Afstemming, gekoppeld aan de leringen van oude teksten, met de kwaliteiten van het hart, al alles is. 

Het is aan mij om te oefenen, studeren, experimenteren, proberen, aanbieden, vallen, opstaan. Het certificaat is de kwaliteit van mijn leven en van de studenten die week na week openstaan ​​voor nieuwe visies op de wereld. 

Terugkomend op degenen onder u die niet verlengen, ik hoop dat deze e-mail u kan doen denken dat vertrekken omdat u niet tevreden bent dat iemand anders niet heeft gedaan wat u verwachtte, een mechanisme van de geest is. Het is iets dat vandaag vastzit op de Anusara-methode, morgen zal het op iets anders zijn. Diep van binnen, wat betekent die ontevredenheid? Wat laat het je niet toe om te begrijpen? Ik zeg dit niet omdat je in Anusara moet blijven, maar omdat we alleen door dat verdriet diep aan te raken en te verwelkomen, het mechanisme van gekleurde verwachtingen op anderen wegwerken. Zodat we kunnen groeien en ervoor kiezen om met vreugde en dankbaarheid te gaan. 

Ik knuffel je en ik hoop je snel te zien, op de een of andere manier nog steeds verenigd!

Paola-Endrizzi
 Paola Endrizzi
Anusara geïnspireerde leraar uit Italië

Ciao Cari,

le parole delle varie mail di questa settimana hanno risuonato in me molto e hanno decisamente mosso sentimenti di dispiacere. Sono state biedt een grote kans per riflettere, per fermarmi e comprendere alcuni aspetti dell'Anusara.  

Ricordo ancora vividamente le varie situazioni durante i week end di Immersion, seminari, workshops Anusara, condivisi con voi con l'impegno, la dedizione, la passione e soprattutto il senso di gratitudine e apertura alla vita per quello periche stavamo . 

Mi sono chiesta come mai sentivo dispiacere nel ricevere queste mail. Het is een goed voorbeeld van een scritto en een auguro van profondo del mio cuore tutto le benedizioni per procedure nel cammino di ricerca. Chi di voi mi conosce un po' di più, sa che in questa vita, ho la spinta a risolvere, a voler portare luce ad ogni situazione di disagio che riesco a vedere in me in relazione agli altri. Kom parte della comunità Anusara, della Kula italiana, mi sento spinta quindi een cogliere questa occasione per esprimere con l'intento di sentirci ancora più uniti al di là di tutto. 

La mia riflessione è state: Perché page una licenza Anusara? 

Confermo che la pagherò. Grazie a voi mi si è chiarito perché lo farò. Pensando alla Scuola Anusara ad oggi, ho realizzato che è un miracolo se ancora esiste. Un miracolo sì, perché con l'uscita dell'ideatore del metodo, praticamente si è creato un vuoto, un punto fondamentale il Maestro. John Friend viene ancora citato en considerato certo, ma non essendo più lui a guidare il tutto, quel riferimento fondamentale è diventata la parola stessa Anusara. 

La cosa sorprendente è che questo vuoto in realtà rappresenta proprio quello che è una degli scopi dell'Anusara. Scoprire la nostra vera natura. Il riferimento è quell'essere aperti alla Grazia per accogliere e riconoscere chi siamo. Il riferimento è il raggiungimento, la scoperta, il ricordo del Guru all'interno.  

La struttura Anusara, gestita dagli eredi, ha fatto en sta facendo per me il meglio nel mantenere vivo il cuore pulsante dell'esperienza che offre questo metodo. Personalmente pago la licenza ad oggi senza aspettarmi nulla in cambio. Ingenua? Nee, niet mi sento verhaal. Niet ancora il tempo di chiedere. Sento che questa licenza è un mio modo per sostenere questo miracolo. Sono 100 euro all'anno mi pare, non ho neanche controllato, un dono che con profonda gratitudine faccio. Perche li dono? 

 Kom insegnante nel preparare le mie lezioni sono costantemente stimolata, sostenuta nel portare un tema che è legato al sentire nel corpo e se non lo faccio, divento una insegnante di ginnastica. Per ora, trovo che solo stare nell'usare i principi universali di allineamento, abbinati agli insegnamenti dei testi antichi, all qualità del cuore, è già tutto. Sta a me praticare, studiare, sperimentare, provare, offrire, cadere, rialzarmi. Il certificato è la qualità della vita mia e degli allievi che settimana dopo settimana si schorto een nieuwe visioni del mondo.

Tornando a chi di voi non rinnova, spero che questa mail possa farvi riflettere che andarsene scontenti che qualcun altro non ha fatto quello vi aspettavate, è un meccanismo della mente. un qualcosa che oggi è appiccicato sul metodo Anusara, domani sarà addosso a qualcos'altro. Nel profondo che cosa vuol far vedere quella scontentezza? Che cosa non vi permette di cogliere? Zoekt niet naar een dubbele duif in Anusara, is een mooie solamente toccando nel profondo quel dispiacere e accliendolo, ci liberiamo del meccanismo di aspettative colorate addosso agli altri. Così possiamo crescere e scegliere di andare con gioia e gratitudine. 

De afkorting en het optreden van de rivaliteit zijn in de vorm van een gezamenlijke eenheid!

Paola Endrizzi

Insegnante Anusara Ispirata dall'Italia

fout: Inhoud wordt beschermd !!